Tüm bu kargaÅŸanın ortasında düğün tarihi alınır.Davetiyenin ve gelinliÄŸin seçimi kız tarafı için pek mühümdir.Nede olsa bir kez evlenilir.Düğün salonun ayarlanmasında erkek tarafı tammamen duygusal!! davranmayı seçer.Birde saç kısmı vardır kuaförler iki tel tokayla yaptıkları saç için dünyanın parasını isterler.Düğüne çaÄŸrılacakları belirlemek (salon darsa) eziyete dönüşür.Çağırsan  bir türlü çağırmasan bir türlü…Görümce,elti, baldız,kayınço gibi bir sürü akrabalık terimleri çıkar karşınıza.KuÅŸkusuz iki tarafda iyi niyetlidir amma velakin sorun dışa vurumdadırBirinci derecedeki yakınların kıyafet seçimi memleket meselesine dönüştürülsede piÅŸti olmakdan kurtulamazlar. Elinde avucunda ne varsa bu süreçte harcanır.Düğün günü geldiÄŸinde aksilikler bi türlü bitmez.En uzaktaki unuttuÄŸunuz akrabanız çıkıp gelir.Düğün gecesi herkez savaÅŸtan  çıkmış gibi yorgundur.Ama yinede ele güne karşı dik bir duruÅŸ sergilenir.Orkestra  uçuÅŸan paraları gördükçe bütün havaları sıralar.Takı merasimi genelde hayal kırıklığıyla sonlanır.Düğün biterken ayaklar ÅŸiÅŸmiÅŸ,saç baÅŸ dağılmışdır.Hele bazı densiz konukların salondan ayrılırken (Gelinlik de pek ucuz duruyordu,pastada bayat mıydı neydi,kayınvalde damadı istememiÅŸ ) yaptıkları yorumlar olan bitenin üstüne tuz biber olur…

DEVAM EDECEK…