“NE İÇİN YAŞIYORUM” diye sorardım kendime sık sık.Birçok insan da sormuştur sanırım bu soruyu kendine, kendiyle kaldığı anlarda.
Kimisi doktordur; yaşatmak için yaşar.Kimisi öğretmen; öğretmek için…Kimi der ki “Hayat bir sınav.İyi not almak için yaşıyorum.”Kimi ” Amaaaan ne bileyim işte, yuvarlanıp gidiyoruz.”
Kimisi asgari ücretle çalışıp eve üç kuruş götürmek için…
Bazıları daha felsefi yaklaşır olaya ” Yaşamak için aldığım her nefes, ömrümden giden bir nefestir.” der.Yani ömür tüketir.
Ben artık sormuyorum kendime ne için yaşadığımı.Çünkü biliyorum…
Ben her gece çocuğumun kokusuyla uyumak için , sabah uyandığımda beni görünce küçük ve şirin yüzündeki tebessümü görmek için, minicik kalbinden gelen o kocaman ” ANNE” sözcüğünü duymak için yaşıyorum.
Ben artık biliyorum. Ya siz??