Bugün mutlu olalım.Birbirimizi sevelim sevilelim gibi- pozitif-cümleler yazmak gelmiyor içimden aynı yollarda yürüyüp aynı havayı solusak da yüreÄŸimizi saklıyoruz dar kalıplarda. hesap kitap yapıyoruz haklıyım demek için. Kırıp döküyoruz camdan kalpleri.Sulara taÅŸ atmak yormuyor elimizi . Ben olmanın egosuyla yanıp tutuÅŸuyor ruhumuz. OyunculuÄŸumuz tam anlamıyla OSKARLIK…Sevdiklerimiz ve sevmediklerimiz diyerek ikiye bölüyoruz dünyayı, konuÅŸurken pek bir dürüstüz, pek bir inceyiz ,  kül bırakmıyoruz mangalda.Ama ya gerçekler silin boyanızı bakamıyorum yüzünüze… Çok uzaklarda ıssız bir ada varsa talibim arkadaÅŸlar hatta yanıma 3 eÅŸya alma teklifini bile geri çeviriyorum o kadar bıkmışım o kadar ümidimi kesmiÅŸim insanlardan…Â
Toplu yaÅŸamak, bir gruba üye olmak zor zanaat! İnsan bazen yanlızlık arıyor. Herkesi mutlu edebilmek imkansız desem yalan olmaz. Hele bir de orta yolu bulabilmek… Arkadaşımız için kendi isteklerimizden vazgeçebilmek… Sözleyecek sözü olupta susabilmek… Karşındakini kırmamak için laflarını birer birer yutabilmek… YutkunduÄŸunda boÄŸazına dizilenleri rahatca haykırabileceÄŸin bir ıssız ada aramak… Gerçekten zor zanaat!
bence yalnız kalmak için adaya gitmeye gerek yok.
bence de ben olsaydım yalnız kalmak için adaya gitmezdim. canım arkadaşım kadere katılıyorum…
Sylemek istediklerini o kadar iyi anlıyorum ki …Bazen gerçekten de insanlar bize o ıssız adayı aratıyor.Ama ben sana senin cümlelerinle teselli vermek isterim.
” İnsanların ne dediÄŸi veya ne düşündüğü çok önemli deÄŸil.Önemli olan sensin.Kendine deÄŸer ver; çünkü önünde zaten zor bir hayat var.”
3 ÅŸeyden 1. benim de; 2.-3. kim?