Kimi insanlar vardır ki onların varlığı bile bize huzur ve mutluluk verir. Varlıklarıyla yaşantımıza bir güneş gibi doğarlar. Onlarla karşılaştığımızda inanılmaz bir sevinç ve mutluluk duyarız. Onlarla vakit geçirmekten, sohbet etmekten, dertlerimizi paylaşmaktan çok büyük bir haz alırız.
Çalıştığım okulda görev yapan, kısa boyu, dev yüreğiyle, güler yüzü, kıvırcık ve ak saçlarıyla okulumuzun duayen memuru Zekayi ağabeyimde benim için o insanlardan biri.
Sakın ola ki bir işim düştü de ona yağ çekmek için bu satırları yazdığımı zannetmeyin 🙂 Yıllarca kahrımızı çeken, her işimize kendi işiymiş gibi koşan, bizleri hep güler yüzle ve küçük tatlı ikramlarıyla ağırlayan, bu arada telkinleriyle sigarayı bırakmama vesile olan “Duman Avcısı” Zekayi Ağabeyime sevgi ve şükranlarımı sunmak istedim.
HERKESİN BİR ZEKAYİ ABİSİ OLMASI DİLEĞİYLE…
Sen de duayen memurumuzun izinden geliyorsun.Gelecekte” Fatih Ağbim” diyerek sana sevgi ve şükranlarını sunan kardeşlerin olacağına gönülden inanıyorum,Zekai AĞBİYE gelince ASPRİN gibi adam işte…
çok samimi ve hoş bir yazı olmuş.Kendisini tanıyalı daha 2 sene bile olmadı ama yazıda belirtilenlere katılacak kadar ağabeyliğini gördüm.Bu vesileyle biz de Zekayi ağabeyimize teşekkürlerimizi sunalım.